ഒറ്റ....
കണ്ണുകള്‍ ഊര്‍ന്നു
വീണു..
കൈകാലുകള്‍
മരവിച്ചു
എങ്കിലും
തുടരുന്നു ഞാനീയാത്ര
ഒറ്റയായ് ഈ മൌന
വീഥിയില്‍
കാഴ്ച്ചകളെറെ
കണ്ടുവെങ്കിലും
കാണാപുറങ്ങളില്‍
സ്വാര്‍ത്ഥമോഹികള്‍ തന്‍
നഗ്നനൃത്തം...
മൂഡസ്വര്‍ഗത്തില്‍
ആടി തളരുന്ന
മൂഡരാം മാനവര്‍
ഇവര്‍
വാക്കിലും
നോക്കിലും വിഷ വിത്തുകള്‍
വിതക്കുന്നു,
കാലം കണ്ണ് പൊത്തി മറയുന്നു..
വേവുന്ന
മനസ്സിന്റെ ഇടനാഴിയിലൂടെ
നിന്നിലേക്കുള്ള
ദൂരങ്ങളറിയാതെ
ഏകാന്തതയുടെ
കൈവിരല്‍ തുമ്പുപിടിച്ചു
ഏകനായ് ഈ മൂക
വീഥിയില്‍ നടന്നു നീങ്ങുന്നു...
ഇന്നെന്റെ
മനസ്സിന് ജാലകങ്ങള്‍ ഇല്ലാ
മുകിലുകള്‍
ഒഴിഞ്ഞൊരാകാശ ജാലകനീലിമയില്‍
വിഷാദത്തില്‍
കത്തി തീരുന്നോരേകാന്ത താരകമായി ഞാന്‍..
ഇരുളിന്റെ
ആഴങ്ങളില്‍ കാലിടറി വീണരോന്റെ
നിഴലിനെ
തിരയുന്നോരാത്മാവ് ഞാനിന്നു..
ഇനി
ഞാനില്ല..എന്റെ ചപല മോഹങ്ങളുടെ
മുഖംമൂടി വലിചെറിയുന്നിവിടെ..
എങ്കിലും സഖേ..
നീ തന്നൊരാ നല്ലനാള്‍കല്‍ തന്‍
സൌഹൃദ പുഞ്ചിരി
എന്നുമെന്‍ ചുണ്ടില്‍ വിടര്‍ന്നിടും....
ജഗ്ഗൂസ്.....
No comments:
Post a Comment